Heerlijk om zo’n talent op de club te hebben en die dan ook nog eens in jouw team mee gaat spelen. Arme tegenstander in Zutphen, Marrit was niet te houden deze avond. Met rustig en degelijk spel deed ze de ene na de andere gezonde zet en de stelling werd beter en beter. Als Anatoli Karpov in zijn beste dagen snoerde ze haar opponent steeds strakker in. Ze was gelukkig als laatste nog bezig, zodat we het einde konden meemaken. Eerst won ze een kwaliteit en toen forceerde ze keurig een doorbraak en het kasteel van de tegenstander stortte volledig in en vol ontzag werd de hand naar Marrit toe gereikt om haar te feliciteren. Ze kreeg ook de felicitaties van haar ploeggenoten en Albert reed deze kostbare prinses speciaal in zijn auto terug naar de voordeur van het ouderlijk huis in de Meerkoet te Meppel. Marrit’s ster schijnt en is nog lang niet uitgestraald voorlopig, joehoe.
Maar in haar eentje kan ze nooit winnen voor de ploeg en dat was natuurlijk ook niet zo, er waren meer mooie prestaties nodig en die kwamen er ook deze avond. Met goed doordacht spel en met een goede focus speelde Luit zijn partij aan bord 1 en als eerste was hij klaar en er stond een prachtige 0-1 op het scoreformulier, hulde.
Henk Twerda had de stemwijzer naar tevredenheid ingevuld en verscheen geïnspireerd aan de start deze avond. Zien winnen doet winnen dacht Henk. Hij zat naast Luit en het spel van de buurman kon zijn goedkeuring verdragen. Vol energie trok henk het spel naar zich toe. Zijn tegenstander offerde twee keer een paard voor twee pionnen, maar met een slimme dameruil haalde Henk de angel uit de partij. Even later offerde hij een loper voor twee pionnen terug en hij trok de partij naar zich toe, het eindspel was absoluut gewonnen voor hem. Een fraaie prestatie, die een glas rode wijn opleverde van de teamcaptain.
Het belangrijke halfje werd geleverd door een lepe vos, Henk Vosmeijer, die zijn naam eer aan deed deze avond. tegen het einde van de partij wist hij in een iets slechtere stand af te wikkelen naar een eindspel met koning en pion tegen koning. Henk hield keurig de oppositie en het was remise. Uitstekend gedaan Henk!
Sibbele was nu ook tevreden, want door het verknallen van een goede stelling had hij geheel onnodig een nul moten slikken en dat viel hem deze avond zwaar. Hij voelde zich weer beginneling, al moet natuurlijk ook gezegd worden dat zijn tegenstander alles keurig afstrafte. Albert beet zich stuk op een dolfijn! Vreemde zin, maar als ik vertel dat zijn tegenstander deze achternaam heeft, dan is de opmerking te snappen. Ze kwam fraai een stuk voor te staan en Albert was tegen het einde van de avond zo sportief om op te geven in verloren stelling en met nog veertig seconden op de klok.
Zo heeft MSV 3 dus krap met 2,5 – 3,5 gewonnen en is het team zo goed als veilig.
