Dit stuk is geschreven door Ferdinand Binnendijk
Even wennen aan het nieuwe materiaal
“Komt er nog een verslag van dit bloedbad?” vroeg Micha rond een uur of drie, toen er al op meerdere gloednieuwe borden een nul was gehaald en op andere gloednieuwe borden een nul in de pijplijn zat. Waarom ook niet, dacht ik, misschien bevat het niet zo veel diagrammen als normaal maar dat doen ze bij de Spassky’s – zeg maar de Heilige Graal van de schaakverslaggeving – ook niet altijd. Hun laatste verslag ging helemaal over de Chinees. Zo te lezen hebben ze bij de degradatie uit 2A ook een degradatie in eetgelegenheid op de koop toe genomen.
Jammer hoor, want er zijn echt wel goeie, bijvoorbeeld in Meppel. Je weet wel, met groente, en verse ingrediënten, en verse jus voor als iemand weer eens PLUS VIJF gestaan heeft en evenzoveel triples heeft gehakt. En geen bami voor een heel weeshuis. Om gezondheidsredenen adviseren wij de Spassky’s dan ook promotie terug naar de tweede klasse af te dwingen. Vraag maar aan uw dokter (niet dr. Oetker). Zelf waren we bij de Italiaan neergestreken, vermoedelijk voor de afwisseling. Daar konden we als troost voor de matige vertoning een meter pinsa naar binnen schuiven.
De Smoezer
Vorige wedstrijd eindigde ons avontuur in restaurant De Smoezer in Apeldoorn, waar de eigenaar zelf de jassen aanneemt en de gasten bij vertrek allemaal een hand geeft, en de eigenaresse vol enthousiasme vertelt over de bonbons en over de stoofperen, exact volgens haar oma’s recept. Een recept dat overigens niet te onderscheiden is van het recept van de oma van Bas D, en ook niet van dat van de eerste hit op Google wat ik zelf nog wel eens maak, maar evengoed lekker. Tussen het partijen invoeren en het extra friet bestellen door weet ik nog dat het ging over vervelende bezoekjes aan een dierenarts (“Hoeveel geld heeft u hiervoor gespaard? Oh dat is toevallig, dat is precies wat deze operatie kost”) en emotionele chantage (“U moet het zelf maar afwegen hoor, maar volgens mij vindt uw vrouw het ook héél belangrijk dat Poekie pijnvrij haar linkerpoot kan bewegen. Dat heeft u er toch ook wel voor over?”).
Inmiddels is het dus een paar weken verder en is een van de dieren in kwestie helaas overleden. “Wat doen ze dan eigenlijk met zo’n paard?”, wilde Menno weten. De onsmakelijke details die men aan tafel suggereerde zullen we de familie Jans bij deze besparen, maar ik moest toch denken aan deze klassieker en was ondertussen blij dat we voor een keer niet bij de Chinees zaten:
Ik kan het niet laten, toch een klein beetje over het schaken.
Ik zat op bord 1. Dat leek me wel wat. Ik had wat openingen bekeken die ik eventueel op het bord zou kunnen krijgen tegen twee van hun kanonnen, en een beetje naar overmoed neigend zelfvertrouwen na positieve resultaten in ronde 2 en 3 . Tip voor de teamleider en anderen met gezag door jarenlange ervaring in dit team: als ik dat nog eens doe (“die IM op bord 1, dat zie ik wel zitten”), organiseer een interventie en probeer mij enig gezond verstand in te praten, bij voorbaat dank! Ik speelde lang niet slecht, maar Migchiel de Jong was wel een flink tikkie te sterk.
Hier was het afwikkelen geblazen: 1. Df2 Dxf2+ 2. Txf2 Lxe4 3. Txe4 Txf2 4. Kxf2 Kf7 5. Te3 b5! (anders is het meteen over) 6. b3 en nu het foutieve …Kf6? waar …e4 een stuk taaier was. Nu was er geen kruid meer gewassen tegen het plan Ke4, d6, Kd5 etc.
Alwin moest tegen het opnemen tegen kanon nummer twee, en hij ging voortvarend van start, de witte koning lijkt wat op de tocht te staan en er is al thematisch c5 -c4 geofferd.
1…fxe4 2. Dxh3 Lc5+ 3. Le3 Txf3+ 4. Ke1 Lxh3 5. Lxc5 dxc5 6. Pxe4 en hoe staat het eigenlijk? Niet zo geweldig, om eerlijk te zijn, en in het vervolg liep Alwin dan ook voornamelijk achter de feiten aan.
Schaaktechnisch waren er weinig hoogtepunten te melden. De koningen van Marrit en Fokke kregen onprettig bezoek, respectievelijk achter de paaltjes en over de h-lijn. Rienk speelde verdienstelijk remise tegen een sterke tegenstander en Menno ontsnapte ook met een blauw oog. Bas D. werd onder de voet gelopen op de koningsvleugel. Richard dan, die won een pracht van een partij met een stuk tegen drie pionnen. Op het eind zelf geen pion meer over, maar een heerlijk matnetje met paard en toren. Dat kunnen we de fans niet onthouden:
Wit kan hier winnen, maar dat is nauwelijks een menselijke variant, met 33. Pxe6 Txg3 34. Pf4 g5 35. Pd5+!! Waar die koning ook heen gaat, het is onhandig. 35…Kb7 36. hxg5 Txg5 37. Ke4 en de witte pion is te snel.
Richard speelde echter het intuïtieve 33. Pe4 (want wie laat nou zijn laatste beetje structuur afbreken?) …a5 34. Kd4 a4 35. Ke5 Ka5 36. Kxe6 b4 37. Kd5 b3 38. Kc4
De makkelijkste manier om remise te maken is direct 38…b2, maar er kwam 38…Ta2
39. Td1 (nu is b2 niet goed wegens Pc3) Tc2+ 40. Pc3 b2 41. Kd3 (41. Td8!) Tg2 42. Td2 Txg3
43. Txb2 Txf3+ 44. Kc4
44…Ka6 45. Pd5. Het begint er al een beetje uit te zien als een matnet, maar de engine houdt het nog. 45…Th3 46. Tc5 a3?
46…Txh4 ging ook niet vanwege 47. Tb5, gevolgd door Pb4+-c6, maar 46…Tb3 was de reddende zet.
47. Tb5! Ka7 48. Kc6 Txh4 49. Ta5+ en opgegeven, want 49…Kb8 50.Pb6 en zwart gaat mat.
Volgende ronde is uit tegen Max Euwe 1. He, daar zit een IM op bord 1. Dat lijkt me wel wat…