Meppel 3 heeft ook De Zeven Pionnen aan de kant gezet! 4 – 2

Na deze overwinning blijven we nog meedoen in de top van deze poule! Aan de standen te zien wordt het vanaf nu nog wel lastiger, maar ik heb wel goede hoop dat we consistent resultaten kunnen produceren.

In het begin van de avond konden we redelijk snel beginnen met de partijen na een ietwat onzekere toespraak met uitleg over de voorzieningen. Na ongeveer een half uurtje keek ik even rond om te kijken hoe het ging met de partijen:

Luit, Willem en Harry aan bord één, twee en drie waren nog rustig in de opening bezig, en Ton op bord vier leek alweer wat pionnen naar voren te schuiven in iets dat inderdaad leek te ontluiken in een aanval. Ikzelf op bord vijf ging langzamerhand het middenspel in maar miste een zet van mezelf waardoor mijn tegenstander een sterk initiatief kreeg. Anne Bert stond er zelf goed voor en ik dacht te zien dat hij een stuk kon winnen.

De eerste uitslag kwam om ongeveer half 10 binnen. Anne Bert had inderdaad een stuk voorsprong en zijn tegenstander leek het niet meer te zien zitten. Sibbele zijn bemoedigende woorden voor de wedstrijd [iets over uit het team gezet worden? =P] leken zijn vruchten af te hebben geworpen en onze eerste punt was alweer binnen! 1-0. Enorm mooi dat hij weer zo lekker speelt!

Toen werd het weer tijd om te kijken bij de andere borden, even een andere scene dan de drama die op mijn bord plaatsvond. Ton was weer volop bezig met zijn aanval [ik geloof niet dat ik de komende tijd iets anders hoef te schrijven over hem, het is echt ongelooflijk!] en stond ondertussen een toren voor tegen wat pionnen. Niet veel later mochten we dus onze tweede uitslag invullen: 2-0.

Echter waren er nog wel wat complicaties. Mijn partij zag er niet zo rooskleurig uit, en Harry leek ook een loper kwijt te raken. Mijn stukken stonden heel ongelukkig, en terwijl ik hoopte dat ik alles nog kon keepen leek hij net een gemeen trucje te hebben. Als ik dan in paniek mijn dame weggeef is het wel tijd om op te geven. We keken nog hoe het zou gaan als dat niet gebeurde, maar als je weet dat het bij zet 13 al grandioos mis ging, weet je ook dat het later niet zo bijzonder veel meer uitmaakt: 2-1.

Intussen ziet het er bij Harry ook niet heel goed uit, de loper is inderdaad opgegeten, maar hij vecht nog steeds stug door. Willem Wijnstok leek in een remise-achtige stelling vast te zitten, en Luit was bezig om wat initiatief te krijgen. Als ik terugkom nadat ik even bij Meppel 5 keek [die speelde immers ook die dag] zie ik opeens dat Willem zijn tegenstander opgeeft! In één zet geeft hij gewoon een toren weg! Wat een mazzel. Op dat moment staat het dan 3-1, en hebben we aan nog een remise genoeg.

Jammer genoeg leek het niet alsof Harry ons die remise kon bieden, en vlak daarna konden we opschrijven dat het 3-2 staat. Dus toen werd mij verteld door Kees en Sibbele dat ik aan Luit moest zeggen dat we aan een remise genoeg hebben. Een paar zetten later kregen wij zijn aandacht en liet hij zelf weten dat hij de stelling wel zag zitten en even lekker door bleef schaken. Inderdaad, langzamerhand kreeg hij een pion bijna aan de overkant na een kwaliteitsoffer; later kwam er zelfs een matdreiging bij. Ik naar de andere zaal om te zeggen dat het wel goed gaat komen, en bij terugkomst was het inderdaad gebeurd, Luit wint met een prachtige partij, en Meppel 3 wint met 4-2!

Dus ja, mijn complimenten aan het hele team. We hebben weer goed werk geleverd, dacht ik zo. Behalve ikzelf dan, want volgens Willem moet ik maar aan het zevende bord gaan zitten, hahaha.

In Januari moeten we uit tegen Lelystad 2. Dat wordt dus ook nog eens een eind rijden. Lelystad heeft deze ronde met 4 1/2 – 1 1/2 van ZSG ook gewonnen, dus dat kan nog lastig worden. Maar het belangrijkste is denk ik toch dat we gewoon lekker kunnen schaken. Meppel 3 is een enorm leuk team, en ik vind het fantastisch om daar deel van te kunnen zijn!

Marc Evers