Het seizoen zit erop voor MSV 5. Dinsdagavond werd tijdens de slotronde in Hattem gespeeld tegen De zeven pionnen. En verloren (0-4). Maar daar keek al niemand meer van op. Als je in 6 rondes slechts 3 bordpunten weet te halen, is wel duidelijk dat de kans op winst in r
onde 7 nihil minimaal is. Een creatieve opstelling met Arend op bord 1, Saskia op bord 2, Jacqueline op bord 3 en Harald op bord 4 kon daar ook niks aan veranderen. Maar gestreden hebben we!
Doordat er in totaal wel 9 spelers voor MSV 5 zijn uitgekomen, is het team in heel wat verschillende samenstellingen in actie geweest. En dat leidde tot verwarde reacties bij de tegenstanders:
- “We hadden eigenlijk een jeugdteam verwacht…” – tegen een MSV 5 met een gemiddelde leeftijd van dik in de veertig…
- “We hadden eigenlijk een damesteam verwacht…” – Arend gaf toe hij die verwachting niet kon waarmaken…
- “We hadden eigenlijk Marrit Adema verwacht, we hebben ons helemaal voorbereid…” – Carolien: “Helaas, je zult het met haar moeder moeten doen…”
Kortom, we hebben ons best vermaakt. Kers op de taart was het bosje bloemen dat we in Hattem kregen. Omdat we laatste waren geworden. Als troost. Als aanmoediging. En misschien ook wel een beetje omdat ze een damesteam hadden verwacht…
Trots op dit team met jeugd en beginnende schakers. Jong en oud, man en vrouw, durfden het aan de club te vertegenwoordigen!