Toen het rooster voor de externe wedstrijden van dit seizoen bekend werd was er één datum die meteen met rood werd omcirkeld: 5 december.
Dan zou n.l. de clash plaatsvinden tussen het oude MSV 1 (nu MSV 2) en het nieuwe MSV 1.
Wij, MSV 2, wilden natuurlijk die grote jongens wel even laten zweten. Oke, als je naar de rating kijkt (zij: 1 x 1800+, 2x 1700+, 1x 1600, 2 zonder rating, wij: 3 x 1500, 3 x 1400) zouden wij geen schijn van kans hebben maar ja: je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt.
Na een mooie competitiestart (winst tegen Pegasus) kregen we daarna een flinke dreun tegen het team uit Lelystad. Dus we stonden weer met beide voeten op de aarde.
In de weken voor de clash begon de koude oorlog (in woorden) natuurlijk al een beetje. Waarschijnlijk werden de jongens van MSV 1 toch wel een beetje bang en scheten ze 7 kleuren stront want in de laatste week hoorden we geruchten dat ze nog 2 1800+ spelers hadden aangetrokken: Stefan en Marco zouden worden afgestoft om ook te kunnen aantreden. En dinsdag bleken de geruchten te kloppen.
Dit leek mij een beetje overkill en (nu spreek ik persoonlijk) zoiets doe je niet tegen je eigen teamleden. Het kwam ons over als met een kanon op een mug schieten.
Zelf had ik zoiets: ik geef uit protest na 3 zetten gewoon op. Maar teamcaptain Piet wist me over te halen om niet voor Sinterklaas te spelen en ze zodoende niet zo eenvoudig de punten te geven en dus gingen we er met gestrekt been in en werd er met het mes tussen de tanden gespeeld.
Voor het verslag van de wedstrijd verwijs ik naar het verslag van MSV 1.
Cor en Bert konden het helaas niet bolwerken, Henk T verraste vriend en vijand (en misschien zichzelf ook wel) met een prachtige overwinning op bord 1. En Henk V, Ko en Piet N wisten een mooie remise eruit te slepen.
Wij hebben als team (300 rating punten verschil met MSV 1) dan wel met kleinst mogelijke verschil verloren maar waren in onze ogen wel de morele winnaar.
