Dit stuk is geschreven door Ferdinand Binnendijk
Gemotiveerde gasten
Op een druilerige dinsdagavond kwam Bart Lemstra vanuit Damwald alvast naar Meppel om een partij vooruit te spelen tegen Fokke. Het ratingvoordeel van maar liefst 1 punt, gecombineerd met het witvoordeel leverde hem het initiatief op in een toreneindspel: allebei fgh maar wit heeft iets succesvoller gegraaid met de toren en heeft ook nog een b-pion over. Toren stond vanuit Meppeler perspectief aan de goede kant geparkeerd maar toch ging het heel diep in het eindspel nog mis.
1-0 voor de gasten en dat was te merken zaterdagmiddag om 1 uur. Ze hadden er zin in en konden haast niet wachten om af te trappen, terwijl er nog MSV’ers aan kwamen lopen, hun jas ophingen of een banaan aten. Hun wedstrijd tegen MSV leek een van de betere kansen op broodnodige matchpunten, en om die binnen te halen had hun captain in alle wijsheid besloten dat een tactische opstelling het beste was. Van een fysiek (Andries) of mentaal (ik) herstelbordje 5 en 6 was geen sprake. Daar zaten nou juist de kleppers!
Parkeerstress
Zelf was ik met een totaal andere energie gearriveerd dan de gasten. Nog niet helemaal hersteld van de SOS-partij namens ZSG op maandag tegen Apeldoorn (teleurstellende remise), slecht geslapen en ook nog met haast. De parkeermeter waar ik als een bezetene op aan het rammen was om de parkeertijd naar 18:00 uur te drukken bleek niet mee te werken: maximale parkeertijd 2 uur. Snel reed ik door naar de Kromme Elleboog en beende met een banaan, pen, trui en kussens voor de tuinstoel voor Andries naar Oasis. Hopend op een zwakkere tegenstander, die ik niet had, had ik ’s morgens nog wat Spaanse hoofdlijnen bekeken, die ik niet op het bord kreeg: 1.d4, hoera. De vele bananenschillen die even later troosteloos over een leeg theeglas hingen en de melancholische stem van Wim Sonneveld met prachtige dwarsfluitriedel in Het Dorp, wat klonk toen ik tevergeefs koffie probeerde te bestellen in het volle restaurant, maakten mijn voorgevoel compleet: deze gaan we verliezen, en waarschijnlijk nog nipt en onnodig ook.
Leermomentjes
Heb ik nog wat geleerd, net zoals vorige keer? Nou, Marrit gaat volgend jaar 4200 kilometer wandelend afleggen en Roel 4200 meter, als het weer een beetje meezit tenminste. Micha is geen fan van tactische opstellingen, tenzij wij degene zijn die het doen. En een banaan is eigenlijk niet genoeg voedsel als je partij tot half 7 duurt, zelfs niet als je suiker in je cappuccino doet en alle aangeboden koekjes opeet. In de schaakpodcast van Tex de Wit, Hicham Boulahfa en Lennart Ootes na vorige KNSB ronde ging het hier nog over. Nootjes is wat een mens nodig heeft. Tex meende dat het ook weer zo wat is om een zak nootjes achter het bord te eten, maar volgens mij is het net zoiets als doggybags in een restaurant: raar in het begin, maar het wordt vanzelf normaal.
Schaken
Van een walk-over op de geofferde eerste twee borden was geen sprake. Roel verslikte zich in de gelegenheidskopman op bord 1 en offerde dan maar een toren om remise te forceren:
1…Txe5 2.dxe5 Dd1+ 3.Tf1 De2 4.Tf2 Dd1+ 5.Tf1 De2 remise.
Nog geluk ook dat de zeer zuinig communicerende Fries een zeer zuinig torenzetje deed, want 4. Tf3! dekt het mat ook en wit blijft ineens een stuk voor… Eerlijk is eerlijk, bij de Chinees liet Roel me een minuut naar de stelling staren en ik zag het nog steeds niet.
Hartstikke fijn dat we Andries weer achter het bord hebben weten te krijgen. Goede gezondheid is niet vanzelfsprekend in het leven, en we hopen dat hij het spoedig weer terugkrijgt. Het schaken gaat ondertussen prima, zo blijkt. Als een jonge hond een pion offeren en ten aanval. Werkte de tuinstoel als doping? Bij ZSG hebben we wel een traditie dat het de schuld is van het te felle licht, wiebelende stoelen, te weinig beenruimte of het shirt van de tegenstander met een grappige tekst als er verloren wordt. Dus het effect is zeker niet te onderschatten.
Hier voelde zwart de noodzaak om h4 te graaien, maar die is hartstikke giftig:
1…Dxh4? 2. Tg4 (en er dreigt slaan + hout op de vierde rij) 2…Pxc3+ 3. bxc3 Dh6 4. Teg1 g6 en wat doe je met een stuk meer? Offeren op f7. 5. Pe5 bxc5 6.Pxf7 en dit kon de zwarte stelling absoluut niet aan. Even later 1-0
Marrit had de zaken strategisch zeer goed voor elkaar, maar beging een tactische misser:Net Ta8 gespeeld, maar er dreigde nog een kleinigheid: 1.Pxg6! Helaas, dit wordt afgestraft in de tweede klasse. Toch heb ik het gevoel dat Marrit snel van de nul af gaat komen dit seizoen en dat zou ook verdiend zijn.
Het is maar goed dat ik de eerste drie zetten van Menno niet gezien heb. Ik weet niet wat wijsheid is, of ik de zetten nou moet neerpennen om te zorgen dat Menno het nooit meer speelt, of juist niet om te zorgen dat hij er nog eens iemand mee kan verrassen. Voor de zekerheid toch maar het laatste. Ronald van der Veen, tegen wie ik meer dan eens de degens heb gekruist onder de vlag van ZSG, kwam er in elk geval niet lekker uit.
Omdat …Lxa4 Lxa4 Txa4 Tc7 niet zo aantrekkelijk is, werd dan maar het loperpaar gedoneerd: 1…Lxe5 2. Lxe5 maar dit is natuurlijk ook een vreselijke gatenkaas. Nu had absoluut het passieve 2…Td8 gespeeld moeten worden om het paard te redden, maar dat gebeurde met 2…f6 3. Lf4 g5 4. hxg5 fxg5 5. Le5 Tf8. Nu nog slechts een klein sliertje kaas en heel veel gat. Dame erbij gehaald en klaar is Kees.
Dan een partij van weinig fouten maar veel blunders.
Alwin had iets leuks gezien, het werkte bijna:1. d5?!? En wat hij had gezien na exd5 is mij niet geheel duidelijk maar er volgde 1…Pxd5 (blunder) en nu had hij kunnen winnen met 2. Lxe7 Pxc3 3. Ld8 Pxe2+ 4. Lxe2 Txd8 en zwart staat in een penning waar die nooit meer uit komt: 5.Pe5 en 6.Lf3 is douchen. Maar helaas, 3. bxc3 (blunder, maar het idee is erg fraai) 3…Dxe7 4. De4 en zwart kan zich hieruit redden met 4…g6 5.Dxa8 Pc5! En er moet wat worden gegeven om dameverlies te voorkomen. Maar, er kwam 4…Pf6 (blunder) en nu ging het toch wel de goede kant op.
Even later. Alwin heeft zojuist, jawel, een blunder begaan met Pe5. De engine is genadeloos. Pg5! was prachtig geweest, dan hou je je dame op het bord via de noodgreep Lxh7&Pxf7+ maar in de partij gebeurde iets dergelijks toen de tegenstander terugblunderde met 1…Td8?? Ik oordeel niet hoor, al deze blunders zien er logisch uit en werken bijna, bovendien heb ik zelf méér dan genoeg slechte zetten gedaan. Maar goed, de weg naar remise was 1…Lb7.
1…Td8 2. Lxh7+ Kxh7 3. Pxf7 Ld7 4.Pg5+ en nu moet je naar g6, maar dat is eenvoudig gewonnen, dus 4…Kg8 5. Txd5! Df2 6. Dxe6 Een erg mooie slotcombi en twee welverdiende diagrammen in mijn verslag.
We hebben er nu 3.5 en Richard en ik waren nog bezig. Richard was bezig water uit een steen te persen, en ik was bezig het Meppelgezinde publiek te martelen door erg eenvoudige winsten vakkundig uit de weg te gaan. Eerst maar die van Richard. Vorige ronde een clean sheet, deze keer toch één minder nauwkeurige zet gedaan, het is me wat. De veel lager gerate Leeuw speler aan de overkant speelde zijn stelling als een volleerd vakman en gaf geen krimp.
Waar we nog hoopten op een paard vs. slechte loper grillfestijn werd die hoop snel de grond in geboord na 1.Pf5 h5! Toen had Richard niets beter dan het paard weer terug te spelen en werd de remise snel een feit.
Na al verschillende keren goed weggekomen te zijn kreeg ik ineens voordeel in de schoot geworpen: 1. Pb5 kennelijk had hij bedacht dat ik die loper niet kon missen maar een pion is een pion: 1…f5 2. De2 Lxb5 3. axb5 Dxb5 en nu blijkt e2 ook niet echt een handig veld wegens de penning, dus maar terug: 4. Dh5. Ik ben vergeten welk spook ik hier zag, maar ik vond het nodig om die dame even weg te jagen met 4…De8. Er is niks mis met …Pxb3.
Dan de tijdnoodfase voor de 40ste zet. Met …Pd5 heb ik zojuist wat orde op zaken gesteld, 36. Dh4 Pac3 (dat dat paard aangevallen stond, kun je zomaar missen in tijdnood) 37. e4!? fxe4 38. Lxe4 Dd8 39. Dxd8 Txd8 40. Lxd5 Een foutenfestival, wie wil weten wat we hier allemaal gemist hebben stopt het maar in de computer. U zult versteld staan. Nog één zet te gaan, ik moet een loper slaan maar welke? Met een halve minuut over koos ik voor 40…Txd6. Een intuïtieve keuze, en de juiste, zowaar, omdat de loper die hij overhoudt niet het promotieveld heeft. Heel concreet was exd5 Lc7! irritant geweest.
De stelling ziet er niet uit alsof dit nog 50 zetten heeft geduurd, maar dat heeft het wel… In elk geval is de winst niet meer in gevaar geweest. De a-pion werd gegeven voor de koningsvleugel, en T+gh tegen T moest ik nog even bewijzen. Sommige toeschouwers meenden dat dit sowieso remise was, maar die hebben zó veel Dvoretsky gelezen dat ze door de bomen het bos niet meer zien. Terecht overigens dat mijn tegenstander hier doorspeelde, want voor je het weet geef je een blokkade of een dolle toren weg. Na 90 zetten, waarvan 14 matige (als Richard zo doorgaat heeft hij 28 KNSB zaterdagen nodig om dit te “evenaren”) was het punt dan binnen.
Kwart voor 7 pas klaar met schaken… Als hongerige wolven stortten we ons op de Chinees. Volgende ronde gaan we ons revancheren op Apeldoorn 2, is de bedoeling. Met nootjes.