Hier is zwart aan zet en zijn loper op e6 staat aangevallen. Bart speelde daarom terecht 17…, Ld7.
Toch hoefde dit niet. Er is altijd een mogelijkheid voor een tussenzet, soms op de gekste momenten! Hier kon zwart ook 17…, Ld4+ spelen, waarmee de witte koning naar de hoek wordt gedwongen. Dat is normaal gesproken niet gek in het eindspel. Na 17…, Ld7 van Bart speelde wit 18. Txc8, Txc8 19. Tc1 waarmee hij veld f1 vrijmaakte voor zijn koning. Een aantal zetten later kwam er een stelling op tafel die ik bespreek in Zwarte velden (1).
