Gisteravond begon MSV 2 met een gelijkspel tegen Schaakstad Apeldoorn 3. Zonder Menno en Alwin, maar met Luit en Martijn als vervangers. Lange tijd ging het gelijk op, alleen Alexander stond van het begin af aan onder druk. Boen had een pion geofferd zoals altijd.
Luit was als eerste klaar met remise met zwart en bij de analyse bleek dat hij daar blij mee mocht zijn. Marco en ik speelden met zwart ook remise in stellingen waar niet door te komen was.
Onze witspelers Boen, Gerhard en Stefan hadden inmiddels de aanval ingezet en stonden goed. Martijn stond ook aardig, maar verslikte zich in de vele mogelijkheden en raakte een en later meer pionnen kwijt.
Alexander kwam steeds meer in de verdrukking en kreeg zijn damevleugel niet ontwikkeld terwijl de onweerswolken boven zijn stelling dreven. Inmiddels had Stefan duidelijk de overhand met een stevige koningsaanval, terwijl ook daar de zwarte damevleugel buiten spel stond.
Gerhard speelde zoals we hem kennen met scherp spel kon hij voordeel halen met een sterk paard dat zeer hinderlijk midden in de vijandelijke stelling geposteerd stond en met de open lijnen in bezit. Weldra was het uit met enkele bekeken zetten. Even later won Stefan ook, de zwarte koning kwam niet meer uit de klem.
Zodoende stonden we 3,5-1,5 voor en ik had de winst al ingecalculeerd, want weliswaar gingen Alexander en Martijn het niet redden, maar Boen won met een fraaie aanval een stuk en stond huizenhoog gewonnen. Echter, de doodsklap bleek niet te werken en er kwam een eindspel met een stuk tegen een pion voorsprong voor Boen op het bord.
Helaas liet Boen in dit eindspel een paar steken vallen, kwam in hevige problemen en mocht blij zijn luid zuchtend met remise te ontsnappen. 4-4 dus, er had meer in gezeten.