Dennis de Vreugt en de synchroniciteitstheorie van Carl Jung

Dennis de Vreugt en de synchroniciteitstheorie  van Carl Jung of hoe Meppel verloor van Soest……

Mij leek een tweede nederlaag van grootmeester Dennis de Vreugt op rij wel erg toevallig of is dat vreemd gedacht door een doodgewone teamleider, die het idee heeft dat een grootmeester in klasse 2A niet onmiddellijk twee maal achter elkaar zal verliezen? Ik zal u als lezers allereerst uitleggen dat ik zo’n tweede nederlaag op rij voortaan heel normaal zal gaan vinden!

Ik  kwam op internet terecht bij “toevalligheden”.  O help, even later zat ik in de  synchroniciteitstheorie van de Zwitserse  psycholoog Carl Jung te lezen. Wat is dat? Wat moet dat op de vroege zondagmorgen. Hij beschreef er het fenomeen van uitzonderlijk toeval mee aan het begin van de twintigste eeuw, dat volgens hem te vaak voorkwam en te veel verborgen betekenis had om willekeurig te kunnen zijn. Jung stelde dat dergelijke gebeurtenissen, waarbij geen causaal verband kan worden aangetoond, toch een sterke relatie vertonen. Deze relatie is echter op een geheel ander principe gebaseerd: synchroniciteit. Synchroniciteit kan het beste omschreven worden als ‘toeval met een betekenis’. Door overeenkomsten tussen ‘universele krachten’ en iemands levenservaring wordt een bepaalde gebeurtenis gecreëerd. Jung noemde het een ‘onoorzakelijk verbindend principe’. Volgens hem zouden mensen kunnen leren zich intuïtief van deze processen bewust te worden. Door communicatie tussen het eigen en het collectief bewustzijn zou het individu de gebeurtenissen om zich heen vorm kunnen geven en er in harmonie mee leven. Jung noemde dit proces ‘individuatie’. 

Na het lezen van dit stuk en het zien van nog veel meer informatie over toevalligheden, baalde ik van het feit dat ik die tweede nederlaag van Dennis erg toevallig vond en ook bekroop mij het gevoel dat ik Soest zo onrecht zou aandoen. “Help, help, ik wil gewoon een wedstrijdverslag schrijven”, dacht ik.  Ik deed  mijn uiterste best om de wedstrijd tegen Soest opnieuw te bekijken en ik kroop allereerst weer terug in bed. Hmmm, niet gek, want het was best wel laat geworden zaterdagavond en dan om negen uur al aan een verslag beginnen……                     

Ik dutte even in en tegen tienen zat ik plots rechtop in bed, was op slag klaarwakker, sprong er vervolgens snel uit, want ik  bedacht dat ik dadelijk met mijn vrouw naar een familiefeest in Brabant moest rijden. Snel in mijn ochtendjas en achter de computer. “Tweede nederlaag geen toeval, geen toeval, geen toeval” hamerde het tussen mijn oren en ik ging verder met het wedstrijdverslag……

Soest kwam net na vieren op een 0-1 voorsprong, omdat Roel Donker aan bord drie het een en ander over het hoofd had gezien. Met een beetje geluk maakte Alwin Pauptit aan bord vijf echter gelijk en dat resultaat werd gevolgd door een remise van broer Gerhard Pauptit aan bord acht. Niets erg aan de hand, 1,5 – 1,5. Dennis en Richard speelden nog en die zouden toch wel het verschil maken deze  middag?  Aaaai, Bart Davids verloor toch eigenlijk wel erg kansloos aan bord vier en de stand was nu 1,5 – 2,5. Een rondje langs de velden begon het idee te geven dat Soest wel eens kon winnen, dat zal toch niet? Wij waren toch van plan om te gaan winnen? Ineens realiseerde ik me dat we hier gewoon klop gingen krijgen van een ploeg die terecht bovenaan staat. Tja, even die gedachte laten bezinken en dan concluderen dat zoiets een normaal verschijnsel is.  Normaal? Toeval? Het laatste woord gonsde ineens weer volop door mijn hoofd en ik verzette me met de gedachte “Een nederlaag tegen de koploper kan heel normaal zijn!Vooral geen toeval!”.

Toen was de partij aan bord zes van Fokke Jonkman af en Fokke was vanaf het begin van de middag op het verkeerde been gezet door zijn tegenstander, die nu een prachtige aanval met paardoffer ging afronden: 1,5 – 3,5. Richard won echter aan bord twee en het was 2,5 – 3,5.Tja en toen verloor Dennis en u moet vooral niet denken dat zo’n tweede nederlaag op rij toevallig is, want zijn Finse tegenstander speelde gewoon erg goed: 2,5 – 4,5.

Rienk van den Berg probeerde aan bord zeven nog te winnen maar beide heren kwamen in een theoretische remise terecht en toen Rienk dit besefte, zette hij zijn tegenstander pat: 3-5 dus en een prachtige vijfde zege op rij voor Soest. Is dat toevallig? Nee, dat dacht ik niet!

Er werd nog driftig geanalyseerd door de liefhebbers van Soest en Meppel en rond de avond werd er een feestmaal opgediend voor zo’n 21 schakers en schaaksupporters uit beide steden en had de thuisclub de nederlaag al snel weggespoeld. Soest vertrok aan het begin van de avond als een terechte winnaar in deze topper van klasse 2A en net als anders viel enige uren later de nacht over Meppel………

 Sibbele Bonthuis

De uitslagen en de stand:

  

    Klasse 2A      Mp Bp  1   2  3   4   5   6  7  8    9    10

1.  SSC 1922       10 27  x   .  5   .     .  4½ .    7    5

2.  VAS            8  23½ .   x    .   .   4½ 5½ 4½   .   

3.  MSV            7  21  3   4½ x   .   .   4  .     .    5

4.  Utrecht 2      6  22½ .   .  .   x     .  3½ 3    7   

5.  Unitas 2       6  20½ 2½  .  .     x   4½ .        .

6.  Dr. Max Euwe 2 5  21  .   3½ 4   .     x  5  .    .    5

7.  Caissa 3       4  19½ 3½  2½ .     .   3  x  .    6    .

8.  Boven IJ       3  19½ .   3½ 3½  5     .  .  x    4    .

9.  HSG 2          1  10½ 1   .  .   1     .  2  4    x    .

10. Emanuel Lasker 0  15  3   2½ 3     .   3  .  .    .    x

 

Boven IJ                  – Unitas 2                     3½ – 4½

Caissa 3                  – HSG 2                        6  – 2

Emanuel Lasker            – Utrecht 2                    3½ – 4½

MSV                       – SSC 1922                     3  – 5

 VAS                       – Dr. Max Euwe 2               4½ – 3½

4 gedachten over “Dennis de Vreugt en de synchroniciteitstheorie van Carl Jung”

  1. Kom er maar in Roel!
    (Ik denk zelf meer aan het uitsluitingsprincipe van Pauli!)

    Overigens was de volgorde van gebeurtenissen ietsje anders:
    Richard maakte gelijk (2½-2½): in de tijdnoodfase bleek hij de betere schaker en zijn tegenstander ging in verloren stelling door de vlag.
    Hoogstens een minuut later stond Soest weer een punt voor toen Dennis in ook verloren stelling door de vlag ging. Zijn tijdnood deed hem duidelijk de das om, want enkele zetten eerder leek de uitslag nog heel anders te worden.
    Fokke stond toen al verloren, maar speelde nog door met de moed der wanhoop, zoals we van hem gewend zijn.
    Rienk had een beter eindspel, maar zijn tegenstander zou fouten moeten maken om het te kunnen winnen; deze deed dat niet.
    3 – 5

  2. Leuk verslagje Sibbele! Helaas kan ik er niet gelukkig van worden, zo’n 5-3 nederlaag… Prima gast die Jung +-.

  3. mijn tegenstander (zwart) en ik (wit) hadden een onderhoudende partij, en het ging denk ik de hele tijd gelijk op. In wederzijdse tijdnood onderschat mijn tegenstander mijn lichte maar vervelende dreiging op de koningsvleugel (hij speelt daar Dxb3?) en ik mis daar een winst (met mijn antwoord g3?) zodat zwart de betere stelling krijgt. Dat was rond zet 30 ongeveer. Mijn tegenstander maakt echter vrijwel onmiddelijk een tweede fout (Lh6?), en ik neem weer over met koningsaanval. Dan mist zwart nog een betere verdediging en ik win. Maar goed, tot zet 30 hadden we nog geen ernstige fouten gemaakt, nu alleen de goede zetten nog wat sneller vinden 🙂

  4. iets nuanceren nog: na Dxb3? krijg ik duidelijk voordeel. Het zwarte spel vlak voor die fout is echter sterk, hij speelt om mijn ver opgerukte pion op d7 heen, en countert mijn spel op de koningsvleugel door op te rukken in het centrum. Als hij die fout Dxb3 niet maakt, maar Lg7 speelt om de koning te verdedigen, lijkt hij iets beter te staan. Ik heb nog niet gezien waar ik beter had kunnen spelen, behalve misschien in de vroege opening, waar ik niet de meest kritische voortzetting kies.

Reacties zijn gesloten.

Scroll naar boven