“We gaan hier echt geen verslag van schrijven hoor”, aldus het sentiment tijdens het eten na afloop. Dat werd nog maar eens beaamd in de groepsapp, alwaar Willem, ongetwijfeld hoofdschuddend, nog vroeg om dan in elk geval nog de partijen van dit debacle te mogen ontvangen.
Volgens mij heb je twee typen schakers. De schaker die het resultaat van het team het belangrijkste vindt, ongeacht wat het persoonlijke resultaat is, en de schaker die het stiekem het mooist vindt als hij zelf wint, terwijl de rest van het team alleen maar beroerde zetten heeft gedaan. Hoewel ik zelf vreselijk kan balen van een eigen nederlaag, voel ik me toch vooral een schaker uit de eerste categorie. En wat doe je als je zelf best wel een strakke partij hebt gespeeld en er tijdens de droefenis van de maaltijd niet over kan vertellen? Toch maar zelf een verslagje schrijven. 🙂
We mochten gisteren aantreden tegen Dr. Max Euwe 2. Van hun toch wel wat sterkere eerste team hadden we vorige ronde nog nipt verloren, ondanks kansen op meer. We begonnen de wedstrijd dan ook met het idee dat we ons vandaag helemaal veilig zouden gaan spelen. Toen ik zo’n 10 minuten te laat de zaal binnen kwam lopen (er was een defecte trein in de polder waardoor ik helemaal via Utrecht moest reizen), was er in elk geval ook nog geen vuiltje aan de lucht.
Met gepast Meppels patriotisme, begin ik natuurlijk met vertellen dat we ook op voorsprong kwamen. Andries had op bord 5 een nuttig halfje gescoord. De rest van de borden zagen er nog prima uit, dus er was geen noodzaak om de remise niet aan te nemen.
Op bord 4 scoorde ik zelf het eerste punt van de wedstrijd. Een paar weken terug kreeg ik tijdens een interne partij het gevoel dat ik een heleboel varianten aan het vergeten was, dus ik had de afgelopen weken wat tijd besteed aan wat oude dingetjes doornemen. Dat hielp, want mijn tegenstander speelde een variant die ik nou net weer scherp voor de geest had. Even de turbo aan en ik kwam met tijdvoordeel uit de opening. Ik deed twee iets mindere zetten, waardoor mijn tegenstander gelijk spel had kunnen krijgen, maar hij sloeg verkeerd terug, waardoor hij een pion ging verliezen.
Een afwikkeling later staat de volgende stelling op het bord (wat is een verslag zonder tenminste 1 diagram?)
Wit staat huizenhoog gewonnen. Pion meer, loperpaar en allemaal zwakke zwarte pionnen. Maar gewonnen stellingen zijn ook lastig te winnen en dan is het belangrijk om misschien wel extra goed te focussen (#foreshadowing). Als je voor het einde van deze zin te lezen al Lc4 gespeeld hebt in deze stelling (je dekt a2, je valt e6 met tempo aan, je pent e6 en je activeert een loper, waar hebben we het over?!), dan doe je dat wat ik tot dit jaar ook blindelings gedaan zou hebben. En dan win je ook vast, maar het gaat nog wel even duren voordat de partij afgelopen is.
Ik heb dit jaar vooral geleerd dat je altijd meer opties moet hebben. Op elke zet. Hoe kan je nieuwe opties vinden? Aagaard geeft o.a. in zijn boeken aan dat je gebruik kan maken van 3 vragen: wat zijn de slechtste stukken, wat zijn de zwaktes in de stelling en wat is het plan van de tegenstander? In deze stelling: Le2 en Td1 kunnen beter, a7, c7 en e6 zijn zwaktes en zwart wil …Pxa2 of misschien …c5 spelen. Dat zou je naar het veel sterkere Tc1! moeten kunnen leiden. De partij is gelijk uit en eindigde met: 23. Tc1!, Pd5; 24. Lg4, Kf7; 25. Tc6! Pxe3; 26. Lxe6+, Kf8; 27. fxe3, Lg5; 28. Kf2 en opgegeven, want er gaat nog een pion af en ongelijke lopers terwijl er ook nog een toren op het bord staat is heel wat anders dan de beruchte ongelijke lopereindspelen die nog vaak remise kunnen worden (al zal dat zelfs in deze stelling niet gebeuren).
Goed, 1,5 – 0,5 voor en Andries was nog vrij optimistisch. Dat bleek niet gerechtvaardigd.
Op bord 1 kwam Rienk in de verdrukking. Dat is hem niet vreemd, maar als een stelling met alle stukken op de achterste 3 rijen een verdediging met alles op de onderste rij wordt, dan kan ook Rienk het niet bolwerken. Een nul.
Menno stond een stuk voor op bord 2. Ik zag een stelling die er praktisch nog wel wat lastig uit zag, maar het leek wel goed te gaan komen. Helaas werd er afgeruild naar een randpion met de verkeerde loper en verzandde de partij naar remise. Was het dan tijdnood die Menno de das om deed? Nee, hij vertelde dat hij genoeg tijd had. Gewoon gemist. Tja, winnende stellingen winnen, het blijft het moeilijkste wat er is, zeker als je je aandacht even laat verslappen. Het zijn de gemiste punten die veruit het meeste pijn doen. Zonde!
Richard kwam op bord 3 ook onder druk te staan, maar stond in elk geval een pion voor. Maar ja, als jouw tegenstander tot ver in de analyse alleen maar goede zetten blijft doen, wordt het wel een moeilijk verhaal. Richard blunderde ergens in een stelling die al zettenlang erg moeilijk voor hem was, en verloor.
Micha had een marathonpartij op bord 6. Hij mocht er 95 zetten over doen deze keer en was pas tegen half 7 klaar. Hij had een eindspel met loper tegen paard. Gedurende het eindspel werd echter steeds meer duidelijk dat het een eindspel was geworden van goed paard tegen slechte loper. Zijn tegenstander ging ervoor, won een pion en toen was er geen houden meer aan. Nog maar een nul.
Ferdinand offerde een stuk op bord 7 voor een aantal pionnen. Optisch zag het er wel leuk uit, maar een eindspel met een stuk minder is toch vaak wel erg moeilijk om te houden. Zo ook nu, er ging een pion af, de koning kwam onder druk en Ferdinand verloor.
Alwin speelde op bord 8 een scherpe Siciliaan. Hij verbruikte veel tijd, waardoor hij al snel in tijdnood kwam. Het zal niet meegeholpen hebben en ook hij stond op een gegeven moment gewoon een stuk achter. Ondanks de nog niet ontwikkelde zwarte koningsstelling, kon hij vervolgens niets meer beginnen.
Resultaat, niet veilig en een wat verbijsterende 2-6 afstraffing voor onze sterkst mogelijke opstelling ondanks het ratingoverwicht. De tegenstanders hebben gewoon op heel veel borden erg veel goede zetten gedaan. Ze hebben het geweldig gedaan en hebben verdiend gewonnen. Gelukkig staan we nog altijd 3 matchpunten boven de streep. Zelfs als we alles verliezen, inclusief het rechtstreekse duel met Zevenaar, hoeft dat nog niet te betekenen dat we degraderen. Maar toch, veilig zijn we lang nog niet.