Nu eens in de lagere regionen van de schaakwereld dan weer bij de grote meesters van het schaakspel, om de zoveel tijd hoor je het wel en nu is het mijn beurt: wat zijn we toch een enorm stel prutsers! Reden van deze scherpe uitspraak? Onze overwinning op Veenendaal van gisteren, zaterdag 14 december.
Het was bar koud toen ik op mijn fietsje naar Oasis toe kwam. Jammer genoeg had de kou zijn slachtoffers al gemaakt: Menno was er niet (bruiloft), Rienk was ziek en Alwin was ziekjes, maar nog net sterk genoeg om te komen. Voor hen in de plaats kwamen Roelof en Kees. We waren dus wat verzwakt, maar dat hoefde toch niet een heel groot probleem te zijn tegen promovendus Veenendaal.
Maar toen we om 1 uur aankwamen, werden we ons bewust dat een licht zwakkere opstelling niet het enige probleem zou worden die middag. Het geschreeuw en gejuich van sporters en publiek was niet van de lucht. Schaken in een sporthal… is er een plaats die minder bij het schaken past?
Veenendaal bleek in een fantasieopstelling te spelen. Uit hun verslag blijkt dat ze ervoor geloot hebben. Gelukkig had ik ook maar geen moeite gedaan om een inventieve opstelling te maken :).
Voor mezelf pakte dit goed uit. Op bord 2 speelde ik met zwart tegen een van de zwakste spelers van hen. Ik speelde 12…Dg5 met een dubbele aanval op pion g2 en e5, toen mijn tegenstander om half 3 13. 0-0 speelde, sloeg ik toch maar zijn paard op d2. Hij gaf meteen op, 1-0 voor ons.
Maar ik zag al dat die voorsprong niet lang zou blijven bestaan. Ik was snel met mijn winst, Roelof en Kees waren op respectievelijk bord 6 en 7 veel sneller nog met het bereiken van een hopeloos verloren stelling. Kees had een stuk voor 3 pionnen geofferd, zonder dat deze echt sterk gingen worden, Roelof was ook een stuk kwijt in een variant die hij dacht te kennen.
Voordat zij op konden geven, gaf Fokke ons op bord 3 echter wel eerst nog de 2-0. Hij speelde een goede partij: snel kreeg hij ontwikkelingsvoorsprong, ruimtevoordeel en het loperpaar, maar het mooiste was zijn slotcombinatie:
De laatste zet van zwart was 17… Pd7. Fokke sloeg keihard toe: 18. Lxf7+!, Kxf7 19. Dh5+ en zwart gaf op. 2-0 voor ons.
Kees moest bijna gelijktijdig opgeven. Hij had in het begin van het middenspel een typische zet in de drakenvariant overzien, waarna hij zijn zwartveldige loper moest laten afruilen voor een stom paard van zijn tegenstander. Daarna was de aanval op de damevleugel van zijn tegenstander moordend en moest/koos hij ervoor om maar een stuk voor 3 pionnen te geven. Baten mocht dit niet, het was 2-1.
Roelof trok de stand gelijk. In de opening raakte hij met zwart aan bord 6 zomaar een pion kwijt, terwijl hij de variant dacht te kennen. Hierna verloor hij nog een stuk, welke hij terug kreeg op het eind toen zijn tegenstander met een stukoffer gehakt maakte van Roelof’s koningsstelling. Roelof dacht nog een hele tijd, maar het was afgelopen; 2-2.
En daar leek het niet bij te blijven toen ik om 4 uur nogmaals een rondje langs de borden maakte. Richard had op bord 1 een erg interessante partij, maar begon wat minder te staan. Bart moest al vechten voor remise op bord 4, omdat zijn zwakke geissoleerde d-pion er op een gegeven moment wel af zou gaan. Over de stelling van Gerhard en Alwin was nog niet zoveel te zeggen. Zouden we onze voorsprong in de competitie kwijt raken vandaag?
Nee, dat gebeurde niet. En wat redde ons? Natuurlijk, de tijdnoodfase! Richard’s stelling was verslechterd tot het punt dat ook hij verloren stond. Maar gelukkig was het nog ingewikkeld genoeg. En hoewel hij nog dikke tien zetten moest spelen met minder dan een minuut bedenktijd, wist hij een stuk te winnen en de tijdcontrole te halen. 3-2 voor ons.
En Gerhard maakte er op het 5e bord 4-2 van. Met wit had hij een fijne stelling gemaakt, maar zomaar gaf hij het voordeel van het loperpaar weg en kon zijn tegenstander zich loswerken. Met ongelijke lopers op het bord begon Gerhard een koningsaanval. In de tijdnoodsfase offerde hij een pion en kreeg hij een behoorlijk initiatief. Aan het eind van de tijdnoodsfase offerde hij de kwaliteit en was zijn aanval onhoudbaar.
Plotsklaps was ik een blije teamleider. En waar ik daarvoor Alwin verteld had dat hij moest winnen, kon ik hem nu vertellen dat remise genoeg was. En die kwam er en eigenlijk veel te snel. Op bord 8 had hij met zwart een lastige stelling gehad. Lang moest hij verdedigen tegen een aanval van zijn tegenstander. Die kwam er echter niet door en Alwin kon eindelijk zijn eigen aanval op de damevleugel beginnen. Voor de formaliteit bood hij maar remise aan en dit werd zomaar aangenomen! Er stond nog genoeg op het bord en ja, Alwin stond wat beter, maar zijn tegenstander besloot het niet eens te proberen! 4,5-2,5 voor ons en de buit was binnen!
Alleen Bart probeerde nog een nederlaag te voorkomen. Zijn geissoleerde pion was hij kwijt en in het eindspel raakte hij zelfs een tweede pion kwijt. Maar hij bleef vechten en bleef zijn tegenstander voor problemen stellen. En net toen die het behoorlijk had verprutst en Bart echte remisekansen kreeg, verslikte Bart zich in een resulterend pionneneindspel. De laatste pion van zijn tegenstander was veel sneller dan Bart’s laatste en Bart kon alsnog opgeven.
Al met al hebben we een hardbevochten overwinning geboekt: 4,5-3,5. Deze werd door het voltallige team uitbundig gevierd bij een Chinees in Veenendaal. Bijna was het nog bij iemand in de voortuin geworden, omdat Kees de Chinees wel dacht te vinden aan de hand van (kerst)verlichting, maar na wat rondzwerven konden we er toch een vinden. Het was een gezellige dag en gelukkig mogen we overwinteren als solo-koploper!
Roel.
“Roelof trok de stand gelijk” ?? Goed zo, teamleider. Die wil vast nog eens een afhaker vervangen.
Doe es niet zo negatief. Daar is helemaal niets kwaads mee bedoeld, maar als je zulk commentaar geeft, kan alles wel opgevat worden als kritiek…
Het gaat erom dat Roelof dat zo opvat.
Ik weet niet hoe ik het had moeten opvatten, ik begrijp ook niet of de opmerking van Andre nu saracastisch bedoeld was of niet. Het is denk ik ook niet zo belangrijk.
Ik probeerde inderdaad stand te houden, hoewel het geen stelling was om vrolijk van te worden. Als ik eerder had opgegeven had Meppel met 1 of 2 punten achtergestaan.
In die zin vind ik ‘de stand gelijk trekken’ wel een humoristische formulering.
Andre kwam voor jou op Roelof, maar Roel bedoelde het ook niet kwaad, maar wel humoristisch in de zin dat het gelijk werd door jouw nederlaag. Jouw opmerking is echter ook een aardige toevoeging, het is een verdienste dat je het zo lang volhield!
Op de site van Veenendaal zeggen ze trouwens dat ik iets beter stond, als ik het me goed herinner. Het zal wel iets geschommeld hebben. Ik had alleen wel meer tijd nodig dan mijn tegenstander, en schoot een grote bok in het middenspel, waarna ik drie van de vier minuten die mij nog restten nodig had om niet direct te verliezen. Daarna kreeg ik echter wat hulp van mijn tegenstander die in plaats van af te wikkelen naar een goed eindspel de dames op het bord hield om de stelling voor mij wat ingewikkelder te houden. Toen stond ik ineens weer lekker, en even later gaf mijn tegenstander tragisch genoeg een stuk weg.
Ja, nu ik het zo lees denk ik dat ik het snap.
Het is gewoon een ingewikkelde pragmatische kwestie. Andre haalde een negatieve implicatie uit de formulering (eigenlijk heet dat een inferentie.) en reageerde daarop, terwijl ik zelf die lezing niet had gezien. Ik zag het meer positief. Beide zijn echter mogelijkheden. Ik weet niet wat Roel in gedachten had, aan zijn reactie te zien bedoelde hij het niet negatief.
Dus beste mensen, als je iets impliceert, denk dan goed aan de inferenties van de lezer!
Verder is het trouwens een goed verslag. Hoe Richard stond weet ik niet goed hoor. Ik vond de vijandelijke paarden wel sterk, er zaten wat gaten in de stelling. Richard heeft het in tijdnood toch tactisch opgeslost, dus de positionele kenmerken zeggen dan ook niet zo veel.