Gisteren heeft MSV 2 een nipte overwinning gehaald in Beekbergen tegen VDS 1. VDS betekent vriendschap door strijd en dat laatste was er zeker gisteravond. Alleen Marco deed waar hij voor gekomen was en speelde in 13 zetten gelijk tegen Henk Greevenbosch, die van afstand een sterke gelijkenis vertoont met Vladimir Kramnik. Qua uiterlijk, niet qua schaakcapaciteiten.
Boen won een pion, maar voelde zich niet senang in de stelling die overbleef en ging akkoord met remise. Dat waren dus twee halfjes. Na nog een tijdje rondgekeken te hebben verdwenen ze samen richting Zwolle.
Aan de andere borden was het onvoorspelbaar. Opeens won Menno aan bord één in zeventien zetten. Zijn tegenstander had een geniepige wending over het hoofd gezien. Dat was een prettige opsteker, want Alexander en ik stonden onder druk en de broers Pauptit waren zoals gebruikelijk in tijdnood.
Stefan speelde vervolgens remise. Nadat zo ongeveer alles was afgeruild resteerde een eindspel met ongelijke lopers.
Gerhard had een kwaliteit geofferd. Aanvankelijk dachten wij dat hij een vette blunder had gemaakt en spraken hem daar bestraffend over toe, terwijl Gerhard het over een briljant offer had. Bij nadere beschouwing had hij wel compensatie en uiteindelijk won hij ook nog. Ik heb niet meegekregen hoe, want ik was zelf ook in tijdnood. Reconstructie van de partij op de terugreis is niet helemaal gelukt.
Alexander stond verschrikkelijk onder druk en stond met al zijn stukken op de achterste lijnen tegen een oprukkend front van pionnen en stukken. De eigenwijs had weer Scandinavisch gespeeld, net zoals afgelopen dinsdag tegen mij. Dat ging ook mis.
Ergens smoorde deze Blitzkrieg in de modder toen de tegenstander zat te piekeren hoe hij kon winnen en daarbij een vernietigende tegenaanval over het hoofd zag. Alexander won uiteindelijk ook nog en de tegenstander liet zich nogal onnozel matzetten.
Alwin speelt te weinig (dit geldt ook voor Marco) en zou eigenlijk gewoon dinsdag op de club moeten spelen om routine op te doen. In tijdnood zette hij een loper op het verkeerde veld, raakte een stuk kwijt en kon het opgeven. Menno schreef de zetten voor hem en voor Alexander op, dank hiervoor.
Ik stond na een wat lichtzinnig gespeelde opening tijden niet prettig. Ik wist me nog aardig te bevrijden, vooral toen mijn tegenstander vergeten was dat ik nog kon rokeren op de 27e zet. Had ik dat maar veel eerder gedaan. Helaas kon hij dameruil forceren en in het resterende toreneindspel vielen mijn verbrokkelde pionnen als rijpe appelen. Omdat we toch al gewonnen hadden gaf ik het om twaalf uur maar op. Eindstand 4,5-3,5 voor ons.
In de stromende regen reden we tevreden weer richting Meppel. We hebben al vier punten.
Degelijke prestatie mannen en een mooi herstel na de vorige wedstrijd! Proficiat.