Verslag Zeepaardje-MSV2

Op woensdag 15 november mocht Meppel 2 aantreden tegen het uit de 3e Klasse gepromoveerde Zeepaardje uit Zeewolde. Boen en ik (samen uit Zwolle gereden) waren veel te vroeg zodat we de gelegenheid hadden het pittoreske centrum eens goed in ons op te nemen. Wat lijken al die nieuwbouwdorpen toch op elkaar (ik woon erzelf dus heb recht van spreken). En wat zijn ze toch desolaat om 7 uur ’s avonds in November. Enigszins aangeslagen en twijfelend aan ons bestaan en de zin van het leven in het algemeen kwamen we uiteindelijk bij de speellocatie aan. Daar was het bepaald nog geen drukke bedoening. Slechts het enige vrouwelijke lid van de club was druk bezig bord en stukken klaar te zetten. Coulant was men wel want dat het gros van Meppel te laat was deed er niet toe, toen iedereen zat kon er begonnen worden. Roelof had de volgende opstelling gemaakt, in principe de sterkst haalbare:

1. Menno (wit)
2. Roelof
3. Boen
4. Marco
5. Stefan
6. Alexander
7. Ton
8. Thieu

Ik heb niet heel erg goed op alle borden gelet, dus ik doe het maar met een paar highlights. Thieu speelde tegen bovengenoemde dame met een elo van 1100. Nou doet dat er helemaal niets toe natuurlijk en de hoogte van je elo zegt niets over het plezier dat je aan schaken beleeft. Misschien zelfs integendeel. Het was echter wel een bijzondere vrouw. Ze deelde voor de partij een visitekaartje uit en tijdens de partij maakte ze bijzonder fotogenieke foto’s.

Na afloop bleek ze haar partijen te analyseren (via het internet natuurlijk) met iemand uit Chili om nog beter te worden. Die komt er wel uiteindelijk denk ik. Voor Thieu was het niet makkelijk. Hij moest natuurlijk winnen en iedereen keek raar op toen ie na een zet of 15 nog steeds niet beter stond.

Dit is wel ongeveer gelijk denk ik. Wit zal iets van 16. Lf3 spelen (lopers zijn toch sterker dan paarden!) Uiteindelijk pleegde zijn tegenstander hara kiri door hier 16. Pdf3 te spelen en ook in het vervolg nog diverse stukken weg te geven.

---

Ton was de volgende die won. Hij speelde (uiteraard) te snel, maar deze keer had dat geen negatieve gevolgen. Zijn huisvariant met wit is Koningsgambiet maar hij behandelt dat op z’n Tons. Na 1.e4, e5 2.f4, Lc5 3.d3?.

Kennelijk spelen al zijn tegenstanders vervolgens 3….exf4, maar volgens mij is 3….Lxg1 veel sterker, of gewoon een zet als 3….d6. Het is toch ook helemaal niet logisch om Koningsgambiet te spelen en dan zo’n slappe zet als 3.d3….OK, ik geef toe. Ik ben streng. (Kennelijk heb ik toch niet zo’n fluwelen stijl….). Maar allemaal moeten wij streven naar verbetering, ook Ton. En kritiek na een overwinning is wel te verteren denk ik. In ieder geval gaf zijn tegenstander na een zet of 6 al een stuk weg waarna de overwinning de vluggerende Ton niet meer kon ontgaan.

---

Roelof boekte een degelijke en nuttige overwinning. Ook dat pleit was eigenlijk al na een zet of 20 beslecht. Met mij gaat het ook goed. Nadat ik weinig uit de opening haal heb ik in de volgende stelling een thematische breekzet die me voordeel oplevert.

In deze stelling waarin de kenner onmiddellijk de contouren herkent van de tegenwoordig zo populaire Dragadorf (een hybride tussen een Draak en een Najdorf) speel ik 16.e5. Heel nauwkeurig doe ik het vervolgens niet maar ik wikkel wel af naar een gewonnen eindspel dat mijn tegenstander zich vervolgens niet meer bewijzen laat.

---

Ook Alexander heeft intussen gewonnen nadat hij zich al na 5 zetten beklaagde over het niveau van zijn tegenstander. Dat blijft natuurlijk gevaarlijk. Onderschatting is een groot probleem in de topsport, zie ook het Nederlands voetbalelftal. Alexander herpakt zichzelf echter op tijd en speelt zijn partij voorbeeldig uit. Ook Stefan wint met een pionnetje meer mooi in het eindspel en Marco maakt remise in een stelling met ongelijke lopers waarin ook echt helemaal niks meer zit.

---

De partij van Boen tenslotte wordt door hem ook tot een goed einde gebracht. In een Schots gambiet (Boen speelt altijd obscure gambietjes, maar kan dat wel heel erg goed…) offert hij een pion waarna zijn tegenstander eigenlijk geen kans meer heeft. Al vroeg in de partij is er een interessant moment. Na 10. 0-0 van Boen (overigens nog steeds theorie. Boen heeft ook heel veel boeken…) ontstaat de volgende stelling:

Laat de stelling even op jullie inwerken. Wat moet zwart nu natuurlijk niet spelen? Inderdaad, 10. … Pxd5 is na 11.Pxd5, Dxd5 12.Da4 Lxf3. 13.Lxf3 vragen om moeilijkheden. Wit is beter ontwikkeld, heeft open lijnen, koningsaanval. Wit ging in zijn bekende krachtige stijl verder en had nu al op de 17e zet de volgende stelling kunnen bereiken (het ging iets anders, maar het gaat om het idee):

---

Is dit geen plaatje? Illustreert het belang van open lijnen, ontwikkelingsvoorsprong en het loperpaar. Glad gewonnen. En dat gebeurde dus ook.

---

Uiteindelijk was dit dus het eindresultaat:

1. Menno (wit) 1
2. Roelof 1
3. Boen 1
4. Marco ½
5. Stefan 1
6. Alexander 1
7. Ton 1
8. Thieu 1

Het werd dus 7½-½  , waarmee de schande van de nederlaag uit de eerste ronde weer enigszins is uitgewist. We liggen nog steeds op promotiekoerst!
Menno van Koningsveld
Zwolle, 9 december 2006